فرعون پادشاه مصر ادعای خدایی میکرد.روزی مردی نزد او آمد و در حضور همه خوشه انگوری به او داد و گفت: اگر تو خدا هستی پس این خوشه را تبدیل به طلا کن.فرعون یک روز از او فرصت گرفت. شب هنگام در این اندیشه بود که چه چاره ای بیندیشد و همچنان عاجز مانده بود که ناگهان کسی درب خوابگاهش را به صدا در آورد.فرعون پرسید کیستی؟ ناگهان دید که شیطان وارد شد.شیطان گفت: خاک بر سر خدایی که نمیداند پشت در کیست. سپس وردی بر خوشه انگور خواند و خوشه انگور طلا شد!بعد خطاب به فرعون گفت: من با این همه توانایی لیاقت بندگی خدا را نداشتم آنوقت تو با این همه حقارت ادعای خدایی می کنی؟پس شیطان عازم رفتن شد که فرعون گفت: چرا انسان را سجده نکردی تا از درگاه خدا رانده شدی؟شیطان پاسخ داد: زیرا میدانستم که از نسل او همانند تو به وجود می آید. آیه 41 سوره الرحمن به واسطه هشداری که می دهد، تاثیر عجیبی دارد.یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ... این آیه و آیات قبل و بعد از آن  روز حساب را وعده و هشدار می دهد.
روزی که مجرمان و بدکاران از روی چهره و سیمایشان شناخته می شوند...این وعده الهی در قرآن است و انَّ وعد الله الحق.
وقتی امیر المومنین این اسوه تقوا در مناجات مسجد کوفه با توجه به این آیه میفرماید
 وَاَسْئَلُکَ الاْمانَ یَوْمَ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ ...از تو امان خواهم در روزى که شناخته شوند بدکاران به سیما و رخساره شان...خداوند همه ما را عاقبت به خیر کند .